بررسی تاثیر ارگونومی بر عملکرد کارکنان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران

     در جهان کنونی و در سرآغاز سده بیست و یکم میلادی، علوم، بخش عمده‌ای از مشکلات افراد را در سیستم‌های کاری گوناگون حل­وفصل کرده است. در این راستا، علوم و فنونی وجود دارند که از زوایای مختلف سلامت و بهداشت انسان‌ها و نیز عملکرد آن­ها را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهند. یکی از این علوم، ارگونومی یا همان مهندسی فاکتورهای انسانی است. هدف اصلی این تحقیق تعیین تأثیر ارگونومی بر عملکرد کارکنان دانشکده توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران است. در این تحقیق متغیر مستقل، ارگونومی است که از هفت مولفه فضای کار، وضعیت بدنی، تسهیلات رفاهی، عوامل ایمنی، عوامل بهداشتی، شرایط محیطی و تجهیزات تشکیل شده است و عملکرد کارکنان به­عنوان متغیر وابسته که برای سنجش آن از مدل هفت مؤلفه‌ای اچیو (مدل پیشنهادی هرسی، گلداسمیت، با ابعاد؛ توان، وضوح، کمک، انگیزه، ارزیابی، اعتبار، محیط) استفاده شده است. ابزار گرد‌آوری داده­ها پرسشنامه است که برای برآورد پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ و برآورد روایی از نظر کارشناسان استفاده شده است. در این پژوهش، با استفاده از روش­های آمار توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار به­بررسی داده­ها پرداخته شده است و پس از بررسی نرمال بودن داده­ها، همبستگی متغیرها نسبت به هم به­دست آمده است که به منظور دقت آزمون­ها از نرم­افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که هر یک از هفت مولفه ارگونومی بر عملکرد کارکنان دانشکده توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران تأثیر مثبت دارد